Po morderstwie dokonanym przez Nintendo na dwóch najpopularniejszych emulatorach konsol 3DS i Switch (KLIK) w sieci bardzo często zadawano pytanie:
Czy istnieją jakieś zamienniki emulatorów CITRA i YUZU?
Odpowiedź brzmiała (i nadal brzmi) TAK, ale żywot tych programów jest przeważnie bardzo krótki.
Już kilka dni po oficjalnym zamknięciu projektów Citra i Yuzu masowo zaczęły pojawiać się różnego rodzaju gałęzie (forki) i kopie zapasowe pod zmienionymi nazwami. Niestety, równie szybko jak się pojawiały, były tępione przez japońską korporację. Dla zobrazowania skali tych działań warto wspomnieć, że z samego GitHuba w kwietniu 2024 zniknęło aż 8535 repozytoriów, które w mniejszym lub większym stopniu były powiązane z Citrą lub Yuzu (źródło).
Jednak programiści nie poddali się i bazując na kodzie źródłowym zamkniętych projektów, nadal tworzą kolejne gałęzie, z których kilka przetrwało już parę miesięcy.
Oto dostępne zamienniki emulatorów CITRA i YUZU, które jak do tej pory oparły się atakom Nintendo:
Ryujinx jest jedynym emulatorem Nintendo Switch należącym do "starej gwardii", który nie padł ofiarą czystek prowadzonych przez Nintendo. Mimo zmasowanych ataków na inne programy tego typu ten emulator jest nieprzerwanie rozwijany od prawie trzech lat. Nie mam pojęcia, dlaczego tak się dzieje, ale jak dotąd Nintendo pozostawia ekipę pracującą nad Ryujinx w spokoju.
SUYU jest bezpośrednią kontynuacją YUZU, jednak w tej odsłonie tego emulatora zrezygnowano z dwóch elementów, które były główną przyczyną pozwów ze strony Nintendo. Po pierwsze, z kodu wyeliminowano mechanizmy umożliwiające bezpośrednie uruchamianie nielegalnych kopii gier. Po drugie, zespół pracujący nad emulatorem działa teraz jako organizacja non-profit i nie przyjmując żadnych darowizn. Dzięki tym zmianom Nintendo nie ma już podstaw do atakowania YUZU, chociaż jakieś próby kąsania w kostkę się pojawiły. Jednak społeczność nie pozostaje bierna. Kiedy skasowano ich pliki na GitHubie, założyli własne repozytorium (KLIK), kiedy zmuszono ich do usunięcia z kodu generatora plików "Keys", oni dodali plik zewnętrzny i na beszczela napisali tutorial jak go zainstalować 😈
Wizualnie nie ma różnicy między SUYU a YUZU, jedna od strony technicznej wprowadzone sporo poprawek, kładąc szczególny nacisk na kwestie wydajności i grafiki w najbardziej popularnych grach.
Sudachi to kolejny emulator oparty na YUZU. Podobnie jak w przypadku SUYU, aby uniknąć pozwów, emulator został okrojony z dekryptora umożliwiającego odpalanie pirackich kopii gier. Mimo to niedawno emulator został usunięty z GitHuba – strona zwraca błąd 404, ale nie ma wzmianki o naruszeniu DMCA. Trochę to dziwne, czyżby autor sam usunął pliki?. Obecnie Sudachi można pobrać wyłącznie jako gotowe kompilacje (Windows, Android) ze strony autora.
Na pierwszy rzut oka trudno zauważyć jakiekolwiek różnice między Sudachi a SUYU, jednak według dostępnych testów, Sudachi generuje więcej FPS, grafika jest mniej podatna na glitche, a do tego jest mniej zasobożerny od konkurencyjnego SUYU.
Citra PabloMK7 to emulator Nintendo 3DS, rozwijany przez byłych programistów związanych z oryginalnym emulatorem Citra (PabloMK7 i GPUCode). Jednym z kluczowych elementów, który odróżnia ten emulator od oficjalnej wersji Citry, jest funkcja Artic Base, umożliwiająca połączenie konsoli 3DS z emulatorem i ogrywanie tytułów na komputerach stacjonarnych lub laptopach. Dodatkowo Citra PabloMK7 oferuje znaczną poprawę wydajności w porównaniu do pierwowzoru. Mimo rosnącej popularności Nintendo nie podjęło jak dotąd żadnych działań prawnych mających na celu uśmiercenie tego projektu.
Lime 3DS to najprawdopodobniej fork emulatora Citra PabloMK7, chociaż oficjalnie jest napisane, że to kontynuacja Citry. Nigdzie nie znalazłem naprawdę wiarygodnych informacji o tym, który z tych emulatorów jest bazą tego prokektu (w sumie to mało istotne). Od strony technicznej emulator Lime 3DS prezentuje się doskonale. W testach porównawczych, które oglądałem Lime 3DS generował najwięcej FPS i zużywał nawet o 1 GB RAM mniej niż Citra PabloMK7 i Mandarine. Oczywiście, w niektórych grach ta przewaga była mniejsza, a nawet zdarzały się przypadki, w których Lime 3DS radził sobie gorzej niż konkurencja.
Mandarine to młodziutki emulator, ale z dość długim stażem na scenie emu. Brzmi dość dziwnie, jednak wbrew pozorom to zdanie ma sens. Do niedawna ten emulator był znany jako Citra Enhanced, czyli emulator, nad którego rozwojem pracowano od kilku miesięcy (o ile się nie mylę dziewięciu), a dopiero kilka tygodni temu jego nazwa została zmieniona na Mandarine. Dlaczego autor zmienił nazwę ? No cóż, powód może być wiele, ale mam dziwne przeczucie, że ma to coś wspólnego z Nintendo.
Jeśli chodzi o stronę techniczną, Mandarine to hybryda oficjalnej wersji Citra i forku Citra PabloMK7 zmodyfikowana tak, aby uzyskać jeszcze lepszą wydajność niż pierwowzory.
Mimo że przyszłość emulacji konsol Nintendo 3DS i Switcha pozostaje niepewna, coraz więcej projektów jest w stanie przerwać krucjatę Nintendo. Twórcy emulatorów nieustannie szukają sposobów na obejście restrykcji narzucanych przez japońskiego giganta, ale pytanie, jak długo będą w stanie to robić, pozostaje otwarte. Czy rosnąca liczba nowych forków i kopii zapasowych zdoła oprzeć się kolejnym działaniom prawnym, czy też Nintendo w końcu skutecznie wyeliminuje te inicjatywy? Czas pokaże...
